Imbolc

 

 

 

Tijdens Imbolc vieren we dat de natuur na de lange winter weer tot leven komt. De natuur heeft zich vernieuwd. Overal zie je krokussen in het gras, narcissen, knopjes aan de bomen en er worden lammetjes, kuikentjes en kalfjes geboren.

 

Bij de lente denk ik aan het zachte zonlicht wat al wat warmer aan het worden is. De geuren van de bloemen en de dauw op het gras.

 

Ik sta nu ook in het gras. Het is koud, nat en het heeft net gesneeuwd. Ik heb nog niet echt het lentegevoel.

Ik heb eigenlijk helemaal geen lentegevoel. Het is donker, het is koud. De maan is niet te zien door de bewolking. Mijn vingers bevriezen. Wat sta ik hier te doen? De lente te verwelkomen? Mijn waxine lichtje is al 10 keer uitgegaan en ik heb het gevoel dat de godinnen die ik aanroep op een mooie plek, rondom de warme ketel naar dit tafereel kijken en mij hard uitlachen.

Het lijkt wel een wijze les. Je kunt de natuur niet dwingen, die gaat haar eigen gang.

Ik moet denken aan een plaatje wat ik op Facebook zag:

 

Me: you can't fit all seasons in one week

Mother Nature : hold my beer

 

Ik besluit om maar gewoon even stil te zijn. Ik hoor mijn innerlijk mopperen en grommen. Mijn voeten  beginnen ook te protesteren. Ze prikken en tintelen en veranderen langzaam in ijsblokjes." Ok, laat de gedachte gaan" zeg ik tegen mijzelf. Het lijkt alsof mijn gedachte terugroept :"ja ik ga zeker. Naar binnen, opwarmen bij de verwarming, nou doei he"

 

Ik vraag mij weer af wat ik hier sta te doen, in de sneeuw met de koude wind die ondertussen mijn oren gevoelloos maakt.

En dan zie ik in het licht van de staatlantaarn een sneeuwvlokje. Het vlokje valt op mijn jas en smelt langzaam weg.

Opnieuw zie ik een sneeuwvlokje naar beneden vallen en ik steek mijn hand uit. Het vlokje land op mijn handschoen.

Ik moet denken aan het verhaal van vrouw Holle. Als zij met de dekens schudt dan sneeuwt het op aarde.

Vrouw Holle of de Godin Holda.

http://www.abedeverteller.nl/de-godin-in-het-sprookje-vrouw-holle/

 

Vrouw Holle die in de andere wereld woont. Liesje die door de put gaat en in een Lenteland komt.

Ineens begrijp ik het. Vrouw Holle staat voor transformatie. Net als de winter in de lente zal transformeren. Maar transformatie heeft tijd nodig. Net als de rups die in een vlinder veranderd en pas als de zon schijnt haar vleugels kan laten drogen. Ik besluit mijn bokkepruik af te zetten en te genieten van de stilte en de sneeuw die langzaam naar beneden komy. In de verte hoor een merel zingen. Hij kondigt de lente aan. De transformatie is al in volle gang onder de sneeuw, nog een paar dagen en de eerste krokussen zullen langzaam naar boven komen. Soms moet je gewoon geduld hebben en genieten van het moment.